مسعود رشید، عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان گفت: رئیس کمیسیون آموزش باید بگونه‌ای باشد که به سیاسی شدن فضای دانشگاه‌ها دامن نزند، انتخاب رانتی عارف برای این کمیسیون بیش از پیش به سیاسی شدن فضای دانشگاه‌ها دامن خواهد زد.
مشروح مصاحبه در ادامه مطلب ...
مصاحبه با خبرگزاری فارس
عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان گفت: مشکلات کشور در حوزه اشتغال، رکود اقتصادی حل نشده‌است، اما هنوز هم دولتی‌ها برنامه مدونی برای کمک به مستضعفین که در حال له شدن زیر بار بی‌تدبیری‌ها هستند، ندارند.
مشروح مصاحبه در ادامه مطلب ...
مصاحبه با خبرگزاری فارس
انتشار در روزنامه کیهان
سال 92 را می‌توان سالی ماندگار در تاریخ ایران اسلامی متصور شد. خرداد 92 یادآور روزهایی است که عده‌ای توسط شعارهای رنگین و به پشتوانه تزریق امید، رأی مردم را جلب کردند. آن روزها شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که وعده‌های جذاب حسن روحانی زهی خیال باطل باشد.
گویی رسالت شیخ دیپلمات چیزی جدای از ریاست قوه اجرایی مملکت بوده و بلکه تنها پست ریاست جمهوری برای او اهمیت داشته است. رئیس دولت با شعار اعتدال وعده تدبیر و امید را میداد ولی امروز بعد از گذشت سه سال از عمر دولت یازدهم به لطف مواضع حزبی و جناحی مسئولان، از آن شعار زیبا چیزی باقی مانده و تنها ویرانه‌ای از شروع یک دروغ بزرگ را در ذهن‌ها متبادر می‌سازد.
عدم تدبیر درست، امید به معتدلین را در دل‌های مردم سوزانده است، مردمانی که برای دوچندان شدن پیشرفت‌های گذشته با رأی حداقلی به روحانی اعتماد کردند، امروز ناامیدتر از گذشته روند رو به اتمام دولت او را رصد می‌کنند.
حسن روحانی در نطق‌های تبلیغاتی خود از برنامه‌ای مدون برای جوانان دم می‌زد و می‌گفت: «نگرش به مسئله جوانان در عرصههای اجتماعی و مبنا قرار دادن توجه به این سرمایه اصلی ملی به عنوان فرصت در سیاستگذاریها و برنامهریزیها، باید تغییر اصولی پیدا کند.» اما طولی نکشید که دم خروس بیرون زد و علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در اظهاراتی عجیب از بیکار شدن یک ایرانی در هر 5 دقیقه خبر داد.
دولت سیاست زده در این عمر سه ساله خود در کمتر مواردی به دنبال ایجاد اشتغال و در نتیجه جلب رضایت مردم بوده؛ بلکه تمام تخم مرغ‌های خودش را در سبد مذاکرات هسته‌ای چیده بود. دولت در مقابل انتقادات دلسوزان نظام با حملاتی سنگین پاسخ میداد و تمامی نظرات مخالف خود را در نطفه خفه می کرد که چه بسا اگر به آن ها توجه می کرد امروز در مقابل مردم با سری بلند امید به آینده را فریاد می زد.
گویی کلید دولت امروز شکسته است به طوری که بر اساس آمار ، در حال حاضر بیش از 65 درصد صنایع تولیدی کشور تعطیل است و این روند به سرعت در حال گسترش است! آیا جز این بود که رئیس جمهور در ابتدای کار دولت یازدهم، با شعار به صف کردن «ژنرال‌ها»، مدعی بود کلید او قفل همه چیز را خواهد گشود!؟
شنیده‌ها نشان می‌دهد که در برخی از استان‌ها نرخ بیکاری به 50 درصد رسیده است و دولتی‌ها با انکه می‌دانند بیکاری به خودی خود برای کشور تنش‌زا است به آن بی توجه‌اند و در عوض به دنبال قوانین سفت و سخت‌تر برای جلوگیری از قاچاق و دیگر ناهنجاری‌های اجتماعی هستند.
در کوران مشکلات جوانان که باعث ناامیدی روز افزون آنها شده است؛ دولت درگیر مسائل حزبی و گروهی خود برای دوره دهم مجلس شورای اسلامی بود و حتی در پاره‌ای از اوقات که سعی داشت نقش اصلی خود را به عنوان قوه مجریه در جامعه پیاده کند؛ به جاده خاکی می‌زد.
باید توجه کرد کسانی که امروز از عدم پشتوانه مالی برای اعطای وام 20 میلیونی ازدواج دم می‌زنند همان‌هایی بودند که به جهت حمایت از دوستان خودرو سازشان مردم را خائن می‌خواندند و وام 25 میلیونی خودرو را واگذار می‌کردند. با اینکه دولتی‌ها از اهمیت مشکلات ازدواج برای جوانان آگاه بودند و محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان در مورد این موضوع گفته بود: «حل مشکلات ازدواج جوانان باعث میشود ضریب امید به آینده در آنان افزایش پیدا کند.» اما کوچکترین قدمی در جهت بهبود وضعیت آنان برنداشته و چه بسا در مواردی مانند موضوع افزایش وام ازدواج سنگ اندازی نیز می کردند.
نتیجه مشکلات ذکر شده باعث افزایش سن ازدواج شده است به طوریکه در سال 92 آمار ازدواج مردان بالای سن متعارف 35 سال 9.4 درصد بود که در سال گذشته این آمار به 10.4 افزایش پیدا کرد و همچنین ازدواج زنان بالای 30 سال در سال 92، 12.5 درصد بوده که در سال گذشته به 14.5 درصد رسیده است.
رسالت دولت تدبیر و امید را می‌توان در چند بخش کوچک تقسیم کرد؛ بدین صورت که سال اول تماماً با وعده وعیدها گذشت و تمامی مشکلات را به گردن دولت سابق می‌انداختند؛ در سال دوم مذاکرات هسته‌ای موضوعی حیاتی برای دولت قلمداد می‌شد و حتی آب خوردن مردم را نیز به آن ربط دادند. در سال سوم اوضاع بدتر از گذشته نیز شد و دولتی‌ها به واسطه آگاهی از کاهش چشمگیر محبوبیت شعار اعتدال در بین مردم به دنبال تشکیل مجلس دولتی بودند؛ که چه بسا زیر لقای آن، بقای خود را تضمین کنند.
با این تفاسیر و با توجه به اینکه در دفعات ثابت شده خدمت به مردم در برنامه های دولت جایگاهی ندارد؛ به راحتی می‌توان پیش بینی کرد که سال چهارم هم تماماً به برنامه ریزی و ادعای های پوچ و شعارهای زننده برای انتخابات 96 خواهد گذشت.
در همین راستا حسن روحانی ریاست محترم جمهور، در ادریبهشت ماه 95 و در جمع مردم کرمان گفت: « برجام دست ما را برای فعالیت‌های گوناگون گشوده است؛ به گونه‌ای که طی 4 ماه پس از برجام 3 میلیارد و 418 میلیون دلار سرمایه‌گذاری مستقیم در کشورمان انجام شده و برای 3.5 میلیارد دلار مجوز سرمایه‌گذاری در این مدت صادر شده و هم اکنون مشغول تدوینِ ساز و کارهای لازم برای عملیاتی کردن این قراردادها هستیم؛ ضمن اینکه همزمان برای صدها قرارداد دیگر در حال مذاکره ایم.»
دولت تدبیر و اعتدال به دولت تعطیل و رکود مبدل گشته است؛ و امروز بعد از سه سال بالانشینی درپاستور زمان پاسخگویی مسئولین فرارسیده است. روحانی که در سال 92 گفته بود: «نخستین گام دولت تدبیر و امید، کاهش نرخ بیکاری است.» و همینطور بسیار امیدوارانه وعده چنین روزهایی را میداد: «روزی که همه جوان‌های ما شاغل بودند و بیکار نبودند، آن روز را باید جشن بگیریم.» اکنون انتظار این را می کشد که مردم او را به عنوان اولین رئیس جمهور یک دوره ای تاریخ جمهوری اسلامی ایران جاودانه خواهند کرد یا خیر.
انتشار در خبرگزاری فارس
این روزها بسیار سخت می گذرد، فارغ التحصیلانی که مشق بیکاری می نویسند وناامیدانه در رویاهایشان رفاه را جست و جو می کنند. پس از سالها پشت میز نشینی انتظار یک شغل مناسب و یک ازدواج ساده و از سر دلخوشی چیز زیادی نیست. در دورانی که با تدبیران امیدوار درگیر مسائل سیاسی از جمله برجام، پسابرجام، فرجام و مینو خالقی هستند؛ عده زیادی آینده خود را در میان بندهای توافق تاریخی هسته ای گم کرده اند. در روزگاری که ناامیدی به لطف اعمال منادیان امید از در و دیوار جامعه می بارد؛ کمتر جوانی را می توان یافت که از سر رضایت به دنبال خدمت اجباری باشد. تا چشم کار می کرده تماماً پسرانی مشاهده شدند که به دنبال معافی، کفالت و راه های گوناگون برای دور زدن سربازی هستند.
بعد از ادامه تحصیل های متعدد، دو سال سربازی همان مدت نسبتاً مناسبی است که جوان میتواند پیوستن به جرگه بیکاران را به تعویق بیندازد. به لطف خدمت مقدس، افراد می توانند در یک شب آرام روی برجک نگهبانی، آینده خود را برنامه ریزی و آن را به یادگاری حک کنند. آخر به هر عقل ناسلیمی میرسد که فکر جوانان متخصص و نخبه را در پادگان ها زندانی کند. امروز بعد از گذشت قریب به 40 سال از عمر انقلاب اسلامی و پرورش جوانان نخبه، زمانی است که مسئولین باید با تغییر در ساختارها علم را به عمل تبدیل کرده و خدمت سربازی را تبدیل به سکوی پرتابی کنند که جوان فارغ التحصیل را با انبوهی از تفکرات خلاق به جامعه می فرستد.
امروز سربازی به یک سنگ بزرگ مبدل شده است که علاوه بر دو سال دور کردن جوان از فضای اشتغال،تولید و پیشرفت؛ در اغلب موارد سن ازدواج را نیز دو سال افزایش می دهد. بر کسی پوشیده نیست که ازدواج به مثابه حلالی است که بسیاری از تلخی های روزگار را در خود حل میکند. اما از آن طرف افزایش سن ازدواج علتی است که معلول هایی خلاف آرمان های جامعه اسلامی را باعث میشود. بسیار روشن است که تسهیل در امر ازدواج -چه از طرف خانواده ها و چه با ایجاد مشوق هایی از طرف دولت- خود به مانند یک جهش بلند از رفع مشکلات و روزمرگی های جامعه امروزی ماست.
در کمال تأسف باید گفت تا زمانی که برجام، پسابرجام، فرجام و مینو خالقی هستند مشکلاتی از این دست دغدغه مسئولین خدمتگذار به حساب نمی آید. در روزگار تدبیر و اعتدال جوانان پس از دوران دانشگاه تنها می توانند بر بلندای نرخ بیکاری بالانشینی کنند. واقعیت این است که آقایان در پسا دانشگاه، پسا سربازی و پسا ازدواج برنامه ای برای آتیه جوانان ندارند و خود را نسبت به آن مسئول نمی دانند. این روزها بسیار سخت می گذرد؛ چرا که ظواهر نشان می دهد بعد از سه سال، ما قشر جوان و آینده ساز ایران اسلامی حتی در اولویت های درجه چندمی مسئولین هم نیستیم.
سرمقاله نشریه هم شاگردی
انتشار در روزنامه کیهان
عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان با اشاره به شکست اصلاح‌طلبان در انتخابات هیات رئیسه مجلس، گفت: واقعیت این است که میزان واقعی رای اصلاح‌طلبان و دولتی‌ها همان رایی است که در انتخابات رئیس مجلس به عارف داده شد. رسانه‌های اصلاح‌طلب به جای اینکه واقعیت را به گونه‌ای دیگر نشان دهند بهتر است، ببینند چه اتفاقی رخ داده که اقبال به آنها این چنین کم شده است.
مشروح مصاحبه در ادامه مطلب ...
مصاحبه با خبرگزاری فارس
دیدار فائزه دختر خلف هاشمی رفسنجانی با یکی از رهبران بهاییت بیشتر از آن که برای کشور و نظام جمهوری اسلامی مضر باشد، پدرش را با خاک یکسان کرد.
بعد از اتفاقات انتخابات ۷ اسفند و پیروزی قاطع هاشمی در تهران، رسانه های زنجیری جریان اصلاح طلب از همان روز فرصت را مغتنم شمردند و سعی در ایجاد جو روانی برای نشاندن هاشمی بر کرسی ریاست مجلس خبرگان را داشتند؛اما در اقدامی کاملاً عجیب، هاشمی کوچک چنان ضربه ای به هاشمی بزرگ زد که شاید هیچ کس در روی زمین توانایی اش را نداشت. از پای درآوردن هاشمی رفسنجانی آن هم بدین شکل و بدون کوچکترین هزینه ای در مخیله کسی نمی گنجید.
فائزه که سابقه های متفاوتی در بی اعتبار کردن پدر خود دارد، این بار با ضربه ای مهلک شرایط سختی را برای هاشمی بزرگ ایجاد کرده است که حتی این موضوع می تواند به پایان حیات سیاسی هاشمی پدر نیز منجر شود. آغوش باز فائزه هاشمی رفسنجانی به روی بهائیت باعث بسته شدن آغوش های زیادی به روی پدر شد و اندک اعتبار پدر کهن سالش به باد هوا رفت.
پر واضح است که هدف هاشمی رفسنجانی در مجلس خبرگان تنها بدست آوردن ۳۰ درصد نمایندگان بود که بتواند به عنوان شخصی تأثیرگذار در معادلات دوستان قدیمی اش قرار گیرد؛ اما با خرابکاری عظیم فائزه، فاصله دوستان انقلابی و قدیمی با پدر بیشتر شد که هیچ، اغلب آن دوستانی هم که در لیست هاشمی بودند، امروز ابراز ارادتی به او نمی کنند و این بدین معنی است که هاشمی تمام بازی را در خبرگان باخته است.
مسلماً این موضوع نیز از دید شیخ پر حاشیه انقلاب پنهان نمانده است و باید به همین دلیل باشد که عدم کاندیداتوری برای ریاست خبرگان را اعلام کرده است؛ اما زهی خیال باطل! که این فرار رو به جلو نیز مؤثر نخواهد شد و امروز هاشمی را باید در قعر شاخص های محبوبیت برای سران و مردم جست و جو کرد.
این نکته قابل تأمل است که در چنین شرایطی قاعدتاً روحانی نیز از تابعیت گذشته خود کاسته و در این سال آخر ریاست جمهوری اش به دنبال دولت مستقل خود خواهد رفت. اقدام فائزه سایه هاشمی را از سر روحانی کشید و این پیام آوردنده این است که دیگر روحانی بنا بر تصمیمات خودش عمل می کند نه نظرات باب میل حاج آقا.
با توجه به محتمل بودن عدم رأی آوری روحانی در انتخابات ۹۶، این موضوع را می توان لحظه سقوط هاشمی را به ته دره متصور شد؛ به تعبیری فائزه پیش از حضرت عزراییل حیات دنیوی پدرش را گرفته است. وحشتناک ترین قسمت داستان آنجایی ست که هاشمی به جهت بقا به زیر پرچم خاتمی پناه ببرد که این را نیز می توان به عذاب دوران برزخ تعبیر کرد.
انتشار در خبرگزاری دانشجو
عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان با بیان اینکه اصلاحات با دروغ خیانت و دعوا عجین شده است، گفت نشست فراکسیون‌های امید و فراگیر نشان دهنده واقعیت ترکیب مجلس بود.
مشروح مصاحبه در ادامه مطلب ...
مصاحبه با خبرگزاری فارس
عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان گفت: چگونه می خواهیم کشوری اسلامی و پایه گذار ظهور حضرت مهدی(عج) را داشته باشیم ، آن وقت نماینده مجلس ما به حجاب اعتقادی ندارد.
مشروح مصاحبه در ادامه مطلب ...
مصاحبه با خبرگزاری دانشجو
عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان با اشاره به اظهارات آمریکاییها درباره ایران گفت: آمریکا و دوستداران آن در داخل بدانند که خاک ایران شرف دارد و برای حفظ این خاک خون‌ها ریخته شده است لذا همانطور که نظامیان کشور بارها اعلام کردند اگر لازم باشد ما جوانان و دانشجویان برای حفظ این خاک خلیج فارس را برای امریکایی‌ها جهنم می‌کنیم.
مشروح مصاحبه در ادامه مطلب ...
مصاحبه با خبرگزاری تسنیم
عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان با بیان اینکه مصادره دارایی ایران غارت بزرگ توسط راهزنان قرن 21 است تاکید کرد: دولت باید از این تسامح کورکورانه با آمریکا دست بردارد و از منافع مردم با قدرت دفاع کند.
مشروح مصاحبه در ادامه مطلب ...
عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان گفت: مصادره یک جانبه اموال ایران نشان‌دهنده این است که غرب و آمریکا هرگز تغییر نکردند، تنها ظاهر آنها عوض شده و غرب همچنان خوی وحشی‌گری خود را علیه ایران دارد.
مشروح مصاحبه در ادامه مطلب ...
مصاحبه با خبرگزاری تسنیم
بدون شک ارزش و جایگاه پدر بر هیچ انسان فرهیخته ای بر روی کره خاکی پوشیده نیست. پدر با هر رنگ، زبان و اخلاق همان پدر است. او نوید امنیت را به خانواده می دهد و حضورش موجبات آرامش را فراهم می کند و از همه مهمتر رهبری است که به بهترین شکل فضای ارتقا و پیشرفت را ایجاد و اعضای خانه را بدان سوق می دهد. درخت تنومند انقلاب اسلامی مدیون تمام پدرانی است که سخت کوشی و دفاع و مقابله با تهاجمات خارجی را به فرزندانشان آموزش داده اند. فرقی نمی کند که تهاجم به خانواده باشد یا به میهن اسلامی مان. روز پدر نیز تنها بهانه ای است به جهت پاسداشت این مقام والا، که بدون شک ارزش و جایگاه پدر بر هیچ انسان فرهیخته ای بر روی کره خاکی پوشیده نیست.
این مقام والا درجه بندی هایی دارد، پدر من ایثارگر است و در راه انقلاب و حفظ ارزش های نظام مقدس، علی وار جان فشانی کرده است، این موجب مسرت است که چنین پدری را دارم. مسلما هر کسی چنین لیاقتی را ندارد.
من رهرو راهش خواهم بود ...
به لطف جمهوری اسلامی پدران این چنینی کم نیستند. از صمیم قلب روز پدر را به حاج عبدالعلی رشید، حضرت امام خامنه ای و تمامی پدران شهید، ایثارگر و زحمت کش تبریک عرض می کنم...
حضرت پدر
( نفر سمت چپ)
توضیح تصویر: شمال آبشاری در علی آباد کتول - مرداد 94
در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات و فارغ از اینکه کدام گروه اکثریت کرسی ها را در اختیار خواهد داشت (البته که در دور اول اصولگرایان پیشتاز بوده اند)، پر واضح است که تنها دو گزینه استحقاق یا به تعبیری مدعی نشستن بر روی صندلی سبز ریاست مجلس هستند.
محمد رضا عارف، گزینه جدی اصلاح طلبان جهت بالا نشینی در مجلس است. همان کسی که در انتخابات 92 پیش از تحمل شکست، از معرکه گریخت و فرار را بر قرار ترجیح داد. عارف، معاون اولی خاتمی را در کارنامه دارد، وی را می توان روزنه امیدی برای حضور مجدد خاتمی منزوی به عرصه سیاسی کشور و همینطور بازوی اجرایی او دانست.
برخلاف افکار عمومی که اصولگرایان را شکست خورده سال 92 می دانند، اما عارف بزرگترین بازنده 24 خرداد بوده است. البته باید گفت که روحانی نقشی در این باخت نداشته؛ بلکه این هاشمی رفسنجانی بوده است که استثناء فرد متشخص اصلاح طلب را از گود بازی اخراج کرد.
با استناد به سخنان گوهربار هاشمی مبنی بر رأی 3درصدی روحانی قبل از حمایت او، بسیار روشن است که عارف نه تنها به دلیل آراء کم یا ائتلاف با روحانی بلکه به دلیل عدم حمایت هاشمی رفسنجانی و قبیله هاشمی(کارگزارانی ها) مجبور به ترک میدان شد. جریان اصلاح طلب مصلحت دید در جهت حفظ عارف در پارکینگ سیاسی کشور این خفت را تحمل و بار سنگین این شکست را به دوش بکشد، چرا که او کلید پنجره ای است که هوای تازه را به آنها می رساند.
هاشمی در این مدت نشان داده که برای رضای خدا موش نمی گیرد! او از برند و نام اصلاحات و ابزارهای ارتباط جمعی آنها جهت افزایش قدرت خود استفاده می کند و وقتی آنها را خطرناک ببیند با برگ برنده ای مثل حسن روحانی دورشان میزند. مشخص است که بعد از فتنه 88 هاشمی رفسنجانی از بدنه اجتماعی اصلاحات که به شبه اپوزیسیون های نظام تبدیل شده اند، سوء استفاده کرده و برای باقی ماندن در قدرت، آنها را پیش قراولان خود قرار داده است و زیرکانه از راه دور درحال مدیریت است. اما چه می شود کرد که خودکرده را تدبیر نیست! و اصلاحات همچنان درحال بازی خوردن است.
جدال بر سر ریاست مجلس دهم، بسیار حیاتی و سرنوشت ساز است. متأسفانه در دوره های گذشته رؤسای مجلس تا حدی مشخص بوده و وجود یا عدم وجود فرد خاصی، تأثیر چندانی بر جریان حاکم کشور و حزب مطبوع خودش نداشته است. مجلس دهم از همان ابتدا با التهاب زیادی شروع خواهد شد. گزینه ای مانند علی لاریجانی حامیان زیادی از جمله هاشمی رفسنجانی را پشت سر خود دارد و نوید یک رویای ریاست تلخ و دست نیافتنی برای عارف می دهد.
گزینه اصلاح طلبان در این دوره اوضاعی سخت تر از 92 را در پیش رو دارد، او علاوه بر اینکه از حمایت آل هاشمی محروم است، از بد روزگار قبیله هاشمی -که اکثریت راه یافتگان به اصطلاح اصلاح طلب بهارستان را در اختیاردارند- لاریجانی را به او ترجیح می دهند. روشن است که تفکرات و منش سیاسی لاریجانی و هاشمی رفسنجانی به یکدیگر بسیار نزدیک است و مهمتر اینکه از طرفی حضرت استوانه اعتقادی به اصلاح طلبی ندارد؛ هاشمی کهن سال به انحصارطلبی شهره است و بسیار بعید به نظر می رسد که در این واپسین روزها با گزینه ای به نام محمد رضا عارف قدرت را با خاتمی تقسیم کند.
با این وجود می توان به راحتی یک جنگ سخت را در طیف اصلاح طلب پیش بینی کرد. اصلاح طلبی با آن همه ادعا یا باید برای بقا زیر پرچم هاشمی رفسنجانی برود و به کارگزاران خدمت کند؛ یا اینکه برای پیروزی بجنگد و سربلندانه استقلال خود را حفظ کند و مجددا گفتمان مطبوع خودش را در جامعه پیاده سازد.
نعش نیمه جان جبهه موسوم به اصلاح طلب به دلیل حمایت از فتنه 88 و افتضاحات به بار آورده و همینطور اتفاقات ناگوار پیش رو، نفس های آخر خود را می کشد. امروز خاتمی و طرفداران سبز پوشش بین دوراهی ولایت نامشروع هاشمی برای بقا و حفظ عزت کمرنگشان به واسطه استقلال سیاسی سرگردان مانده اند. اصلاحاتی که در 92 با عقب نشینی خود از قدرت طلبی سعی داشت از نردبان هاشمی بالا برود تا از چاله ای بیرون بیاید، امروز بر لبه چاهی ایستاده است که افتادن در آن مرگ حتمی را در پی خواهد داشت. بیرق هاشمی چیزی از گفتمانی به نام اصلاحات باقی نخواهد گذاشت و امثال خاتمی رویای گفتگوی تمدن ها را باید به گور ببرند.
عضو شورای مرکزی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان با بیان اینکه سفره‌های مردم باید نشان‌دهنده تاثیر برجام باشد، گفت: امروز مردم منتظر رونق اقتصادی هستند که دولتی‌ها سه سال است وعده آن را می‌دهند.
مشروح مصاحبه در ادامه مطلب ...
مصاحبه با خبرگزاری فارس
هفتم اسفند را شکست بزرگ احزاب باید دانست و در مقابل، مردم بودند که سرافراز از این انتخابات بیرون آمدند. هفتم اسفند نشان داد که احزاب از داشتن بدنه اجتماعی در سراسر کشور به شدت محروم اند. مردم قبولشان ندارند، یا اینطور هم می توان گفت، کسانی دست حکومت بر سر مردم هستند که از مردم نیستند.
امروز هیچ گروهی نمی تواند ادعا کند که در انتخابات پیروز شده است، دولت از مردم در شهرستان ها شکست خورد، که به تعبیری این موضوع یک « نه » بزرگ و تلخ به سه سال وعده وعید است. در مقابل اصولگرایان نیز شکست بزرگی را در تهران متحمل شدند که نشان از عدم وجود جذابیت کافی در عملکرد آن ها دارد. شاید نبود یک گفتمان مشخص در اصولگرایی این روز ها بر همگان عیان شده است. اصولگرایان در مشهد و نسبتا در کل کشور حداکثر منتخبین مردم را بدست آوردند، اما واقعیت این است که مردم به آنها رای ندادند بلکه نمی خواستند غرب زدگان و خود فروخته های داخلی وارد خانه ملت شوند. خواسته اصولگرایی در افق سیاسی کشور مبهم است.
با پایان انتخابات مجلس دهم در دور اول و روی کار آمدن مجلسی در تقابل با دولت، مناقشات برای ریاست مجلس و تشکیل فراکسیون حداکثری بالا گرفته است. بسیار روشن است که احزاب چپ و راست تنها در صورت تشکیل فراکسیون حداکثری می توانند حرف خود را در این خانه به کرسی بنشانند.
اصلاحات به واسطه 30 نماینده نسبتا شاخص خود در تهران و همینطور برخی از شهرستان ها، از افرادی با تجربه در دهمین خانه ملت برخوردار است. در طیف مقابل، درست است که جریان اصولگرایی اکثریت کرسی ها را در اختیار دارد و همینطور پروژه مجلس دولتی زمین خورده است اما بیشتر آنها تجربه حضوری جریان ساز و فعال در مجلس را نداشته اند و حتی عده ای از مدیران دولتی بوده اند، که اولین تجربه حضور در خانه ملت را دارند.
علی ایحال داشتن فراکسیون اکثریت برای اصولگرایی امری مهم محسوب می شود، چرا که به واسطه آن می توانند علاوه بر اینکه نظرات افراد کم تجربه را تجمیع و جلب کنند، بلکه اکثریت افراد مستقل وارد شده به مجلس را جذب خود و فراکسیون مذکور کنند.
در این جدل ها یک نفر پاشنه آشیل محسوب می شود. فردی که اصولگرایان را رنجانده ولی در بین اصلاح طلبان هم جایگاهی ندارد. با فرض بر اینکه علی لاریجانی با تمام نا مهربانی هایش در دایره اصولگرایی قرار دارد، وی می تواند نقش به سزایی در تشکیل فراکسیون حداکثری اصولگرایان داشته باشد. لاریجانی به خوبی می داند که برای اصولگرایان ریاست او بر مجلس، نسبت به عارف گزینه مناسب تری است. البته که جریان اصولگرایی می تواند به لطف دخالت علما، گزینه جدیدی را برای ریاست مجلس علم کند، اما این موضوع با نگاه به اصولگرایان راه یافته به بهارستان کمی بعید به نظر می رسد. حال با این وجود که اصلاحات مسندی بالاتر از رییس کمیسیون امنیت ملی را برای لاریجانی در نظر نگرفته است، روشن است که تنها راه باقی ماندن لاریجانی در سطح اول رجال سیاسی جمهوری اسلامی ایران، نزدیکی به جریان اصولگرایی است.
تعدادی از نیروهای لاریجانی به واسطه عدم وجود افراد کارآمد در جبهه مقابل، به لطف لیست اصلاح طلبان به مجلس راه پیدا کرده اند و امروز رکب آن ها به اصلاحات ضربه سخت و مهلکی است. باید این موضوع نیز مد نظر قرار گیرد که در صورت رفاقت مجدد لاریجانی با اصولگرایی، دیگر خودمختاری سابق را نداشته و فضای عملکردی و رویکردی او به شدت محدود می شود.
هفتم اسفند پیام خوش حال کننده ای برای دولت نداشت. مردم به تفکرات دولت 24 خرداد دست رد زدند و صدای این پیشامد برای دولتی ها زنگ خطر است، که سال سختی را برای دولت تدبیر و امید نوید می دهد، سالی که شاید طوفان نامهربانی با وزرا باشد و عمر تفکر موسوم به اعتدال را نیز به اتمام برساند.
