یکی از دلایلی که باعث می شود تا روند پیشرفت جمهوری اسلامی در بعضی موضوعات با کندی پیش برود این است که افراد سر جای خود نیستند. مسلما اگر هر کاری به کاردانَش سپرده شود آن امور به سرعت و با کیفیت بالایی انجام خواهد شد. به نظرم دلیل دیگرش نیز این است که وقتی فلان فرد نوآوری در کارش ندارد آن شخص با یک نیروی شاداب و سرزنده جا به جا نمی شود. لذا در طی زمان رخوت و بی حالی سراسر ادارات و مجموعه ها را دربر می گیرد. اوج بلوغ یک نظام این است که افراد با هدف بالندگی هر چه بیشتر مجموعه متبوعشان در زمانی که می بینند به درد سیستم نمی خورند داوطلبانه و بدون اینکه سیستم آسیب ببیند، از آن خارج شوند.
امسال بعد از انتخاب در نوزدهمین کنگره اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان و با توجه به اینکه برنامه های ارائه شده بنده حقیر در تشکل، به دلایل متعدد و مختلف به خوبی پیش نمی رفت، به این نتیجه رسیدم که شاید با خروج از مجموعه، نشاط و شادابی مجدد به تیم رسانه ای جاد برگردد، از طرفی بعد از عدم تحقق اهداف و برنامه های پیش بینی شده کم کم احساس کردم که وقتم در حال تلف شدن در این مجموعه هست.
علی ایحال استعفا نامه ای تقدیم شورای مرکزی و هیئت عالی نظارت شده است و به زودی هم تایید خواهد شد. در هر حال امیدوارم جامعه اسلامی دانشجویان به دور از شعارزدگی و غرق در موضوعات روز مره و جناح بازی های معمول مسیر پیشرفت را به خوبی طی کند و به عنوان بزرگترین تشکل دانشجویی کشور نقش موثری را در دانشگاه و جامعه ایفا کند.
